ေနာင္တကဗ်ာ

တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္မႈေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ငါ
ေလာဘေတြအမ်ားႀကီးပုိက္လုိ႕
လုိခ်င္တာေတြပဲသိခဲ့...
ဘာမဆုိႏွာတစ္ဖ်ားသာခ်င္တဲ့ အခါ
ရူးသြားတတ္တယ္ဆုိတာ သိတဲ့အခုိက္
ေနာင္တဆုိတာလည္း..ေနာက္ကကပ္ပါလာရဲ႕...
စိတ္ကုိမဖြက္....အရွိကုိအရွိျပတဲ့အခါ..
ရုိးသားမႈေတြက ဘ၀ပ်က္သြား...
ခံစားခ်က္ေတြက အတုတဲ့လား..
သူငယ္ခ်င္းေရ...............
အထက္စီးဆန္စြာေျပာခဲ့သူ..
ေျပာမထြက္တဲ့စကားေတြက....
ငါရင္ထဲမွာအျပည့္....
မႀကိဳက္တာကုိမႀကိဳက္ဘူး....
အႀကိဳက္ကုိေခါင္းၿငိမ့္....
မွန္ရာကုိေျပာတတ္တာ...ငါအက်င့္ေတြရယ္ေပါ့..
ဘယ္သူေတြဘာေျပာ....ေကာင္းကြက္ႏွင့္ဆုိးကြက္
ဒြန္တြဲတဲ့ေလာကမွာ...
ငါ့အေပၚ..စိတ္ပ်က္တာေတြမ်ားေနလား...။
သူငယ္ခ်င္း....
က်ိတ္မွိတ္ခံစားရတဲ့...ေ၀ဒနာ..
လက္ညိွဳးထုိးတရားခံရွာေတာ့ ....
ဦးတည္ရာျမွား......
ငါ့က်မွရပ္ေနရလား......
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား....
အျပန္အလွန္နားလည္မႈေတြက....
ဖိစီးမႈေတြနဲ႕ နစ္ျမဳပ္.......ကုန္ဆုံးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြလည ္း...
ႏွေျမာမိရဲ႕....။
လမ္းျပသူကမွားလား.......
လုိက္နာသူကမွားလား.........
ရင္ထဲကေစတနာ......နားလည္ဖုိ႕သင့္ပါတယ္..
သူငယ္ခ်င္းေရ...
တစ္ေန႕နားလည္....
စိတ္ဓါတ္ကုိဖတ္တတ္တဲ့အခါ...
ခြင့္လႊတ္ၾကည္ျဖဴမႈေတြ.....ထာ၀ရတည္ေစဖုိ႕......
ငါဆုေတာင္းတယ္..........။

ေသာ္ဇင္(လြိဳင္ေကာ္)