Friday, November 25, 2011

ပန္ေတာ္ဦး



အေနေ၀း ၊ ေဆြးတစိမ့္စိမ့္ရင္ခြင္
ျပည္ေတာ္ခြင္မျပန္ရလည္း ၊ေတြးကုေဋႏွင့္ခ်စ္လွ်က္ပင ္.......
ပန္းတစ္ပြင့္ဖူးရြယ္တုန္း ၊ရင္ထဲ၀ယ္ဆြပ္ခ်ဴခ်င္ေပမယ္ ့ ...
ရနံ႕ေ၀လွသတင္းရယ္ႏွင့္၊ေက် ာ္ေစာကာအျမင္သင့္ဖုိ႕
မ်ိဳသိပ္ကာခ်စ္ဖုိ႕ျပင္...

စုန္ဆန္ခ်ီ၀ဲကန္ေတာ့ႏွင့္၊ ညႊန္႕ခ်ိဳးကာေကာက္ပန္ၾကမွျ ဖင့္...
က်ိဳးစိမ့္မယ့္ရင္ခြင္ျမင္ လွည့္စမ္းေစခ်င္....။

အုိကြယ္....
ျဖစ္ပါဘူး...
ရည္စူးကာႏွစ္ခ်ီလေျပာင္း၊က ုန္ဆုံးကာရာသီလီလီေျပာင္းခ ဲ့...
ငယ္ဓေလ့ရြယ္မကုန္ဆုံးမီက ၊ေႂကစိမ္ကာခ်စ္ရဦးသူမုိ႕..
ရြယ္မဦးခင္ရင္မွာပုိက္ဦး ၊ ျပည္ေတာ္ျပန္လက္၀ယ္ဥိးဖုိ႕ ..
ခ်စ္ျမွားရယ္စူး.......။
ေသာ္ဇင္(လြိဳင္ေကာ္)
Date-2nd-March-2009

No comments:

Post a Comment

ခြေလှမ်းတွေအဲဒီမှာ ရပ်ပါ

စိုးထိတ်စရာလား။ ဟိုဝေးဝေးက အတိတ်မှာထားခဲ့သူကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တာနဲ့ နှင်းခဲတွေလို အေးစက်သွားတဲ့ဖူး အဖြစ်က ရယ်တော့ ရယ်ချင်စရာ အကောင်းသား။...