Friday, January 13, 2012

ကြန္ပ်ဴတာ နည္းပညာဆုိင္ရာ Link မ်ား

This summary is not available. Please click here to view the post.

သားအဖ နွစ္ေယာက္၏ ရင္နာစရာေကာင္းေသာ… ေတြ ့ဆံုမွဳ


( ေက်းဇူးတင္လႊာ )
DROWNING RUTH ( သို ့မဟုတ္) ေဆာင္းညရွိဳက္သံ စာအုပ္နွင့္ ပသက္သက္ေသာ ေဆာင္းပါး (၃)ပုဒ္
ေရးခြင့္ျပဳခဲ့သူ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာေရးဆ၇ာမ ၀င့္ျပံဳးျမင့္ အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္..ခံစား ေရးသားခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို တင္ျပခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ… www.mandalaygazett.com ၏
အယ္ဒီတာ ဦးခိုင္ နွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေရးသမွ်ကို ဖတ္ရွဳ / ခံစား / ေ၀ဖန္ေပးၾကေသာ ရြာသူ ရြာသားမ်ား..၊ စာဖတ္သူမ်ား အားလ့ုံးကို လည္း ေက်းဇူး
တင္ရွိပါသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို မူရင္းစာအုပ္ ေပးဖတ္ခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ စာေပမိတ္ေဆြ နွင့္ ကၽြန္ေတာ္ လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ကူညီေပးေသာ
မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္ ပို ့စ္ ( အားလံုးဖတ္သင့္တဲ ့စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ ့့http://mandalaygazette.com/87208/arts-humanities) ကို
သတင္းစာ တြင္ ပံုနွိပ္ ေဖာ္ျပေပးေသာ ဆ၇ာ ခိုင္ ကို လည္း
ေက်းဇူး မ်ားစြာ..တင္ပါေၾကာင္း…….။
_________________________________________________________
( ခံစားရေသာ ဇာတ္လမ္း )
ခံစားခ်က္မ်ားစြာ.ေပးခဲ့ေသာ စာအုပ္..
ကလီမင့္အို၀င္ တာ၀န္မယူ ခဲ့ေသာကိုယ္၀န္ကို ေအမန္ဒါ က ရေအာင္ ေမြးသည္။
သို ့ေသာ္…ေအမန္ဒါ၏ ဂုဏ္သိကၡာ အရ..ထိုကေလးကို ညီမ မက္တီက ( မက္တီ၏ သမီး အျဖစ္ ) ေမြးစားမည္။
ေအမန္ဒါသည္.သမီး.ကေလး၏ အေမ အျဖစ္ မခံယူ ရ။
ထိုည က ကေလးကို ေမြးျပီးေသာအခါ… သမီးကေလး ၏ မ်က္နွာကို ျမင္လိုက္ရရံုျဖင့္ ေအမန္ဒါ ့ စိတ္မ်ား ..ေျပာင္းလဲ.သြားပါသည္။
ကေလးကို ဘယ္သူ ့ကို မွ မေပးနိုင္ဘူး။ ဒါ…ကိုယ္ ပိုင္တဲ ့ကိုယ့္သမီးကေလး….။
အဲဒီေနာက္….ေမြးကာစ သမီးကေလးကို ခ်ီျပီး..ညေမွာင္ေမွာင္ထဲ..ထြက္ေျပးေတာ့သည္။ ေျပး မည္။ ေအမန္ဒါ့ အေၾကာင္း မသိနိုင္ေသာ အေ၀းတစ္ေနရာဆီ
…… ………………. ……….. …….. ေျပးမည္။
သို ့ေသာ္…ေအမန္ဒါ ထြက္ေျပးတာကို မက္တီ နွင့္ ရုသ္ တို ့ သားအမိ က ေတြ့သြားျပီး..ေျပးလိုက္ပါသည္။
မသြား ဖို ့တား..သည္။ မရ ။ ေအမန္ဒါ ..ေျပးသည္။ မက္တီ တို ့သားအမိ ေျပး၍လိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္….. ( ခဲေနေသာ ေရခဲျပင္ / အရည္ေပ်ာ္သြားေသာ ) ေရထဲသို ့…မက္တီနွင့္ ရုသ္ တို ့ နစ္..သြား ..သည္။
ေအမန္ဒါ အေျပးရပ္ျပီး…( ေမြးကာစ သမီးကေလးကို ေရခဲျပင္ေပၚ ခ်..ျပိး ) ညီမ နွင့္ တူမေလးကို ကယ္ ပါသည္။
ရုသ္ ကို အရင္ ဆံုး ကယ္လိုက္နိုင္သည္။
ရုသ္ကို ေပြ ့ထားရင္း…….၊
ေရခဲ အရည္ေပ်ာ္တြင္း၀မွာ…ေမွာက္လ်က္သားျဖင့္…မက္တီ့ကို ဆြဲယူေနရင္း…..၊
ေအမန္ဒါ့ ရင္ဘတ္ေအာက္မွ..ေရခဲျပင္က ပဲ့ထြက္ အရည္ေပ်ာ္လိုက္လာရင္း…………. ………………..
ဤအတိုင္းသာ ဆက္သြားေနလွ်င္… ေအမန္ဒါေရာ..၊ မက္တီရာ..ျပီးေတာ့ ရုသ္ေရာ…. ၊
လံုးေထြးကာ..ေရ နစ္ ေသကုန္ၾကေတာ့မည္ ။ သူတို ့အားလံုး နစ္သြားလွ်င္ ေရခဲျပင္ေပၚ…ခ်ထားေသာ ေမြးကာစ ကေလးေလး လည္း ေသမည္။
အားလံုး ေသကုန္မည္။ ဒါကို မက္တီက ေတြးမိသည္။ ထို ့ေၾကာင့္…
သူမ ကို မလႊတ္တမ္း ဆြဲတင္ေနေသာ အစ္မ၏ လက္ကို ကိုက္ဆြဲ ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခါ….ေအမန္ဒါ့လက္ထဲမွ…မက္တီ လြတ္ထြက္သြာားပါေတာ့သည္။
အားလံုး အားလံုး ထံ မွ…. မက္တီ လြတ္..သြားပါေတာ့သည္။
_______________________________
မက္တီ နစ္ျမဳပ္သြားေသာ အခါ…. ေအမန္ဒါသည္ ေဆာက္တည္ရာ မရ ။
ေအးခဲေနေသာ ကေလး နွစ္ေယာက္ကို ရင္ခြင္ ထဲ ေပြ ့ပိုက္ရင္း……..
ညီမေလးးးးးးးးးးးေရ…………………………… ဟု ရင္ကြဲမတတ္….
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္….ေအာ္ …ဟစ္….ငို …..ေၾကြး..းးးး းးး းးး းးး းးး းးး းးး းးး းးး
___________________________________
ထိုညက ေမြးကာစ သမိးကေလးကို ေအမန္ဒါ စြန္ ့လြတ္လိုက္ရသည္။
မိတ္ေဆြ ( ေမရီ တို ့) လင္မယား ထံ ကေလးကို မေပးမီ…. သမီးကေလးကို အင္မိုဂ်င္း ..ဟု ေခၚတြင္ေစခဲ ့ပါသည္။
ထို ့ေနာက္…….. တူမေလးရုသ္ကို တစ္သက္လံုး ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့ျပီ….။
__________________________________________
အင္မိုဂ်င္းနွင့္ တူမေလး ရုသ္ တို ့ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအျဖစ္ ပက္သက္မိသြားသည္။
ထိုအခါ ေအမန္ဒါသည္…သမီးရင္းကို တူမ၏ သူငယ္ခ်င္းမေလးအျဖစ္ တြယ္တာခြင့္ရသြားပါသည္။
အင္မိုဂ်င္း အပ်ိဳေပါက္အရြယ္တြင္… ကလီမင့္အို၀င္တို့မိသားစု ထံမွာ…
လက္နွိပ့္စက္ စာေရးမေလးအျဖစ္… အလုပ္၀င္လိုက္ရေသာအခါ…… အေဖရင္းနွင့္ငသမီး.ျပန္ဆံုေတြ ့သည္။
သို ့ေသာ္..အေဖရင္းမွန္းမသိ ။ ကလီမင့္ကလည္း သမီးမွန္းမသိပဲ…. အေရာင္မ်ားစြန္း ထင္းေသာ ဆက္ဆံေရးျဖင့္
ဆက္ဆံမိေတာ့သည္။
ကလီမင့္က အင္မိုဂ်င္း၏ နုပ်ိဳ လွပေသာ တတ္သစ္စ အလွ ခႏၼာကိုယ္ ကိုတပ္မက္ေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ သည္။
ကလီမင့္၏ အၾကည့္ကို သေဘာေပါက္သြားေသာ ( သမီးရင္းနွင့္ ကလီမင့္တို ့က္ု စိုးရိမ္စိတ္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာင္ေျမင္းေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ )
ေအမန္ဒါက အလြန္ တုန္လွဳပ္သြားပါသည္။
သမီးနဲ ့အေဖ..ဒါမ်ိဳး ျဖစ္ကို မျဖစ္ေစ၇ဘူး…။
ထို ့ေနာက္…….ေအမန္ဒါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကို ခ်လိုက္သည္။
___________________________________________________________
ျပန္လည္ မ်က္နွာခ်င္း မဆိုင္ခ်င္ေသာ္လည္း ကလီမင့္ ကိုေအမန္ဒါ သြားေတြ ့သည္။
ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရကူးေနေသာ..ကလီမင့္ဆီ ေအမန္ဒါ …ေလွေလွာ္ျပီးသြားခဲ ့သည္။
ေလွေပၚ..ေခၚတင္ျပီး..လူသူ ကင္းရွင္းရာ….ဆိီ….ေခ်ာင္းရိုးအတိုင္းသြားၾကသည္။
ထို ့ေနာက္..ေလွေပၚမွာ ေအမန္ဒါ…..
ေ၇ထဲ ဆင္းလိုက္ေသာ ကလိီမင့္အို၀င္……… ။
ေအမန္ဒါက ေလွေပၚမွေန၍ အင္မိုဂ်င္းနွင့္ ကလီမင့္ ဆက္ဆံေရးကို ေမးသည္ ။ ထိုေမးခြန္းမ်ားကို ကလီမင့္က
ရမၼက္မ်ားျဖင့္ ေျဖပါသည္။
“” ခုေခတ္ မိန္းကေလးငယ္ ငယ္ ကေလးေတြက ငါ့လို အသက္အရြယ္ကိုလည္း
ျပန္ၾကိုုဳက္ျပီး လက္ခံနို္င္မွာပါပဲ ။ အင္မိုဂ်င္း ငါ့ကို ျပန္ၾကိဳက္မွာပါ…. ..။ “”
အဲသည္ စကားကို ၾကားေသာအခါ..ေအမန္ဒါသည္ အံၾသမွဳမ်ား .. ၊ ေဒါသမ်ား…၊ တုန္လွဳပ္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ..ေသြးဆူသြားသည္။
ဒါ……. ျဖစ္မွ မျဖစ္သင့္တာ…။ ေျဖင့္ ကလီမင့္၏ ေက်ာျပင္ၾကီးကို တိုက္ခ်ျပိး သတ္ပစ္ လိုက္ခ်င္လာသည္ ။
သို ့ေသာ္…တကယ္တမ္း လုပ္ျဖစ္သြားတာက…..
ေလွေပၚ မတ္တတ္ရပ္ျပီး…. ( အၾကီးအက်ယ္ စိတ္လွဳပ္ရွားစြာ..၊ ေဒါသ ျပင္းထန္စြာ ..) ေအာ္ပစ္လိုက္သည္။
“”" အဲဒါ..ရွင့္ သမီး..။ အင္မိုဂ်င္းဟာ ရွင္…တာ၀န္မယူခဲ့တဲ ့သမီး ..၊ ရင္နဲ ့ ကၽြန္မရဲ ့သမီးပဲ……..။”"‘”
…………………………………………………………………….
ေအာ္ဟစ္ရင္း…မ်က္ရည္မ်ား…က်… ၊ ဘာက္ုိမွ မျမင္နိုင္….၊ စိတ္လွဳပ္ရွားစြာ…ေလွကို ၾကံဳး…ေလွာ္..၊
ေျပး…ထြက္…ခဲ ့့့့…………..။
ေရထဲမွာ ကလီမင့္အို၀္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ..ေအမန္ဒါ့ စကားကို ၾကားျပီး..ကလိမင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
တုန္လွဳပ္မွဳမ်ား .၊ အံ့ၾသမွဳမ်ား .၊ စိတ္လွဳပ္၇ွားမွုမ်ား.၊ရွက္ရြံ ့နာက်င္မွဳမ်ား….ျဖင့္..
ကလီမင့္အို၀င္………ေရထဲမွာ….
ေရ….ထဲ….မွာ…..
_________________________________________
ေအမန္ဒါ့ေလွထဲမွာ..ကလီမင့္အို၀င္၏ (သြားေလရာ ယူသြားရေသာ ) နွလံုးေ၇ာဂါ ဆိုင္ရာ ေဆးဘူးကေလးက
ပါ လာသည္။
__________________________________________________
ေနာက္ရက္မ်ားတြင္….
ကလီမင့္အို၀င္၏ အေလာင္းေကာင္ကို ေခ်ာင္းေရမ်ား..ထဲမွာ..ျပန္ေတြ ့ၾကသည္။
_____________________________________
သမီးရင္း ကို စိတ္ျဖင့္ ၊ စကားမ်ားျဖင့္ ျပစ္မွားမိခဲ့ေသာ ကလီမင့္အိူ၀င္..
အျဖစ္မွန္ကို ျဗဳန္းစားၾကီး သိလိုက္ရေသာအခါ…ေနာင္တ မ်ားျဖင့္ နာက်င္သြားပါလိမ့္မည္။
ေရကူူးကၽြမ္းက်င္ေသာ..ကလီမင့္…ဘာေၾကာင့္ ေရထဲမွာ ေသသြားသလဲ…
အဲဒီေန၇ာမွာပဲ…ဘာလို ့ နစ္သြားသလဲ….
အမွားၾကီးၾကီး မွားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို အျပစိေပးလိုက္တာမ်ားလား…
ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ ဒါျဖင့္ အဲဒီ အျပစ္ေပးမွဳက သမီးကို ျပစ္မွားမိေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ အတြက္ ထိုက္တန္ျပီလား..။ ေက်ျပီလား….။
___________________________________________________________
ေဆာင္းညရွိုက္သံ စာအုပ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္တိုင္ျပန္၍ ဆြဲ နွစ္ခဲ့ေသာ…လူသားမ်ားကို ေတြ ့ရပါသည္။
မက္တီ….. ၊ ကလီမင့္အို၀င္ ..၊ ေအမန္ဒါ… ၊ ရုသ္ …တို့သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္နွစ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည္။
.( ေအမန္ဒါကေတာ့ ေရထဲ ဆြဲနွစ္ခဲတာမဟုတ္ပဲ..ဒုကၡဆိုးမ်ားထဲ..ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ဆြဲနွစ္.ခဲ ့ပါသည္။ )
ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေရာ….
ဘယ္အရာေတြထဲကို မိမိကိုယ္ မိမိ္ ဆြဲ နွစ္ခ် ေနပါသလဲ…။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ကိုယ္တိုင္ျပန္၍ ဆြဲနွစ္ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား မျဖစ္ေအာင္ သတိရွိဖို ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။
_________________________________________________
မူရင္းစာအုပ္ကေလးပါ။
၀င့္ျပံဳးျမင့္ ျမန္မာျပန္ထားေသာ ေဆာင္းညရွိဳက္သံသည္…ကၽြန္ေတာ့္ကို ခံစားခ်က္မ်ားစြာ..၊
အေတြးမ်ားစြာ…………….
ရသ မ်ားစြာ………………….
မ်ားစြာ..မ်ားစြာ…ေပးစြမ္းခဲ့ပါသည္။
စာခ်စ္သူမ်ားလည္း ေဆာင္းညရွိဳက္သံစာအုပ္ထဲမွ ရသမ်ားကို ခံစားနိုင္ေစရန္….ေ၀မွ် တင္ျပခဲ့ပါသည္။



အားလံုးဖတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္


 
စာအုပ္ေကာင္း တစ္အုပ္မို ့ညႊႊန္းတာပါ။
(အလင္းဆက္၏ယံုၾကည္ခ်က္)
ဘာသာျပန္ စာေပသည္ ျမန္မာ့ စာေပေလာက နွင့္ ကမၻာ့ စာေပေလာကတို ့ကို ဆက္သြယ္ေပးေသာ တံတားတစ္စင္း..ဟု
ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါသည္။
————————————————————————————————–
မူရင္ း….
ကန္ စာေရးဆ၇ာမ CHIRSTINA SCHWARZ
မူရင္း စာအုပ္အမည္ … .. DROWNING RUTH
( CHRISTINA SCHWARZ ၏ ပြဲဦးထြက္ လက္ရာ…. ရသ ၀တၳဳေကာင္းတစ္အုပ္ျဖစ္သည္။ ထို့အျပင္…သကၠရာဇ္ 2000 ၏
အေရာင္းရဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
—————————————————————————————————–
ျမန္ာျပန္ မွတ္တမ္း…
ျမန္မာဘာသာျပန္သူ…. ၀င့္ျပံဳးျမင့္
ျမန္မာျပန္စာအုပ္အမည္ … ေဆာင္းညရွိဳက္သံ
စာမ်က္နွာ 341 မ်က္နွာ
စာအုပ္အရြယ္အစား … 14 × 21 ဆိုဒ္
မ်က္နွာဖံုး GRAPHIC DESIGN ဖန္တီးသူ….. …. KYAW MINN MOUNG
ထုတ္ေ၀ျခင္း… ပထမအၾက္မ္ ၊ နို၀င္ဘာလ ။ 2011 ။
ထုတ္ေ၀သည့္ စာအုပ္တိုက္ … မ်က္ပြင့္ စာေပတိုက္
—————————————————————————————————-
(မ်က္ႏွာဖံုးခံစားခ်က္)
ဒီဇုိင္း ဖန္တီးသူ ေက်ာ္မင္းေမာင္ ျဖစ္ပါသည္။
အက္ကြဲေနေသာ ေရခဲျပင္ၾကီးေပၚမွ…နွင္းဆီ နီ နွစ္ပြင့္ ။
နွင္းဆီ သည္ နွင္းဆီ ပီသစြာ..ရဲရဲနိီလ်က္။
သို ့ေသာ္….ထူးျခားသည္က… နွင္းဆီသည္ နစ္ပြင့္ေပါင္း မွ..ရိုးတံ တစ္ခုတည္း….။
ထုိ႔ျပင္ နွင္းဆီ တို ့၏ လက္နက္ ျဖစ္ေသာ….ဆူး မ်ား မပါရွိျခင္း။
စာအုပ္ကို ဖတ္မိမွ နွင္းဆီနွီ နွစ္ပြင့္သည္..ညီအစ္မ နွစ္ေယာက္ကို ကိုယ္စားျပဳေၾကာင္း…သိရသည္။
သံေယာဇဥ္ ၾကီးေသာ… ညီအစ္မ နွစ္ေယာက္၏ နွစ္ေယာက္ တစ္ဘ၀ ျဖစ္တည္မွဳကို
ရိုးတံ တစ္ခုတည္းျဖင့္ ဖန္တီးျပထားကာ ညီအစ္မ နွစ္ေယာက္၏ ဘ၀ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..၊ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာမွဳမ်ား
ပ်က္စီးဆံုးရွံုးရျခင္းကို အက္ ကြဲေနေသာ ေရခဲျပင္ အျဖစ္ ေတြ ့ရသည္။
သူတို ့တြင္ ခုခံ ဖို ့ အင္ အား မ ရွိ ေၾကာင္းကုိ နွင္းဆီ၏ ရိုးတံေပၚ.ဆူးမ်ား မပါရွိျခင္း ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
———————————————————————————-
(ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း)
စိတ္ေနစိတ္ထားနွင္ ့ စရိုက္သဘာ၀ ထူးျခားေသာ အစ္မ ျဖစ္သူ သူနာျပဳဆရာမကေလး ေအမန္ဒါ…
ေအမန္ဒါ ၏ ညီမျဖစ္သူ မက္တီ…
ေအမန္ဒါသည္ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ျဖစ္သည္။
မက္တီကမူ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျပဳမူတတ္သူကေလး။ (သို ့ေသာ္ အစ္မ ေအမန္ဒါကိုေတာ့ အသက္ေပးခ်စ္ခဲ့သူ)
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျမတ္ႏိုးတြယ္တာၾကေသာ ညီအစ္မႏွစ္ဦးအနက္မွ
ညီမ ျဖစ္သူ မက္တီသည္ ကားလ္ နွင့္ အိမ္ေထာင္က်သြားျပီး ရုသ္ဆိုေသာ
သမီးကေလးကို ေမြးဖြားသည္။
ေအမန္ဒါသည္ ျမိဳ့ေပၚတြင္ သူနာျပဳတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရင္း ကလီမင့္အို၀င္ ဆိုေသာ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး၏ လွည့္စားမွဳ ကို ခံလိုက္ရသည္။
ရလဒ္မွာ ကလီမင့္ တာ၀န္ မယူနိုင္ေသာ ကိုယ္၀န္။
ကလီမင့္ကို အမွန္တကယ္ ယံုစားျပီး ခ်စ္ခဲ့မိေသာ ေအမန္ဒါအတြက္ ကိုယ္၀န္ကို အေဖအမည္ ေဖာ္ခြင့္မရခဲ့။
ထို ့ေၾကာင့္ ညီမ မက္တီနွင့္ တူမေလး ရုသ္တို ့ကို အေဖာ္ျပဳျပီး…(.ေရခဲ.) ကၽြန္းကေလးေပၚမွ အိမ္ကေလးမွာ..
တိတ္တိတ္ကေလးပုန္း၍ ကေလး ေမြးရသည္။
( ထိုအခ်ိန္တြင္ မက္တီ့ခင္ပြႏ္း ကားလ္သည္ စစ္ေျမျပင္ကိုေရာက္ေနသည္။)
ထိုကၽြန္းကေလးသည္ ေရခဲတတ္ေသာ ( ေရခဲမ်ား အရည္ေပ်ာ္တတ္ေသာ..) ေရျပင္ အလယ္မွာရွိသည္.။
ေအမန္ဒါ၏ ကိုယ္၀န္ကို ေမြးဖြားေသာ ညသည္ ေအမန္ဒါ၏ ညီမ မက္တီ ေရ နစ္ ေသ ေသာညျဖစ္သည္.။
ရုသ္၏ အေမ မက္တီ..ေရနစ္ေသ..သြားေသာ ည ….။
မက္တီ ဘာေၾကာင့္ ေရနစ္..ေသ သလဲ..။ ဤသည္မွာ အေရးၾကီးေသာ..လွ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္ ျဖစ္၏။
အလြန္ ရင္နာစရာေကာင္းေသာ..ထို ေဆာင္းတစ္ညတြင္ .. ညီမ ျဖစ္သူ မက္တီကို ေရခဲ..အရည္ေပ်ာ္..ေရမ်ားထဲ
အေလာင္းေကာင္အတိုင္းထားခဲ့ရျပီး… ေအမန္ဒါသည္… ေမြးကာစ သမီးကေလးနွင့္ တူမကေလး ရုသ္တို့ကို
ေခၚကာ ေျပးထြက္ ခဲ့ရသည္။
ထို ည မွာပင္…. ေအမန္ဒါ ၏ ဖခင္မဲ့ေသာ သမိးကေလးကို ေအမန္ဒါ၏ မိတ္ေဆြဇနီးေမာင္ႏွံထံ အပ္ႏွံခဲ့ရသည္။
ေမြးကာစ သမီးကေလးကို ေအမန္ဒါက အင္မိုဂ်င္း….ဟု အမည္ေပးေစခဲ့ျပိး စြန့္လႊတ္ခဲ့ရသည္။
သမီးရင္းကို တစ္ပါးသူ လက္ထဲထည့္ျပိး …ညီမ ျဖစ္သူ၏ သမီး..( တူမေလး ရုသ္) ကို တစ္သက္လံုးေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ရုသ္နွင့္ အင္မိုဂ်င္း တို ့ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအျဖစ္ ပတ္သက္မိသြားသည္။
အင္မိုဂ်င္း အပ်ိဳေပါက္စ အရြယ္တြင္ ကလီမင့္အို၀င္မိသားစုထံ၌ လက္နွိပ္စက္စာေရးမေလးအျဖစ္ အလုပ္ရ သြားေသာအခါ….
သားအဖနွစ္ေယာက္၏ ျပန္လည္ေတြ့ဆံုမွဳသည္ အလြန္ နာက်င္စရာေကာင္းပါသည္။
အေဖ သည္ သမီးကို သမိးမွန္း မသိပဲ……..။ ။
မျဖစ္သင့္တာမ်ား မျဖစ္ရေအာင္..ေအမန္ဒါက ၾကား၀င္ လွဳပ္ရွားလိုက္သည္မွာ..အေသအေက်…။
************
ဇာတ္သိမ္းသည္.. ထူးျခားေသာ .၊ ထင္မထားေသာ အလွည့္အေျပာင္းမ်ားေၾကာင့္ အသက္ရွဳဖို ့ပင္.
ေမ့သြားေစေလာက္ေအာင္ ရ သ ေျမာက္ ပါသည္။ ။
_____________________________________________________
( ဇာတ္လမ္း တင္ျပပံု )
တင္ျပပံု အနည္းငယ္ေမာ္ဒန္ဆန္ပါသည္။ အဓိကဇာတ္ေကာင္..ေအမန္ဒါ ၏ေနရာမွ..အတိတ္ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ေဖာ္ျပသည္။
ရုသ္..၊ ကားလ္ ..စေသာ..အျခား ဇာတ္ေကာင္မ်ားေနရာမွ ပစၥဳပၸန္ ကာလကို တင္ျပသည္။
အတိတ္နွင့္ ပစၥဳပၸန္ ကို တလွည့္စီ တင္ျပေသာအခါ…… ဆန္းသစ္ေသာ ရသ ကို ေပးစြမ္းပါသည္။
_____________________________________________________________
( ျမန္မာ ဘာသာ ျပန္သူ ၏ ဘာသာျပန္ပံု ထူးျခားခ်က္ )
ျမန္မာဘာသာျပန္သူ ၀င့္ျပံဳးျမင့္ သည္… ဘာသာျပန္ စာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္၏ ေနရာ ( က႑ ) ကို
သတိျပဳမိေအာင္ ပညာ ျပ ထားပါသည္။
ဘာသာျပန္သူသည္ အနုပညာနွင့္ အတတ္ပညာကို စနစ္တက်..ထုတ္သံုးထားသည္ ဟုေ၀ဖန္ခ်င္ပါသည္။
က်စ္လ်စ္ေျပျပစ္ေသာ ၊ ထူးျခားဆန္းသစ္ေသာ ဘာသာျပန္ ၀ါက်မ်ားကို စာမ်က္နွာတိုင္းတြင္ေတြ႕ရသည္။
ထူးျခားေသာ ဘာသာျပန္ပံုဟု ကၽြန္ေတာ္ယူဆထားေသာ ၀ါက်အခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္ျပခ်င္ပါသည္။
ထူျခားေသာ ၀ါက်မ်ားမွာ အလြန္မ်ားေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္သာ တင္ျပပါေတာ့မည္။
__________________________________________________________________
မူရင္း၀ါက်….၁။ WHEN SPRING BLUSTER ITS WAY THROUGH A CHINK IN WINTER , WHEN THE SKY WAS A SOFT BLUE AND WATER
RUSHED THROUGH DITCHES .
ျမန္မာျပန္၀ါက် … ရာသီေႏြဦးသည္ အခ်မ္းလ သမယ၏ အက္ရာကေလးထဲမွ ျခိမ္းေျခာက္ ဟိန္းေဟာက္၍ ၀င္ေရာက္လာသည္။ ေကာင္းကင္သည္ ျပာလြင္နုလ်က္..။
ေခ်ာင္းငယ္ေျမာင္းငယ္ေလးမ်ား.ေရတသြင္သြင္စီးၾကျပိီ။
မူရင္း၀ါက် ၂။ HE WAS GOOD – LOOKING , I’LL GIVE HIM THAT . HE HAD A FINED-BONE BOYISH FACE , AN EASY . SWINGING GAIT
AND BROWN HAIR THAT FELL INTO HIS EYES- THE KIND OF LOOKS A GIRL CAN MAKE A LOT OF , IF SHE’S SO INCLINED .
ျမန္မာျပန္၀ါက်…. ကားလ္သည္ ရုပ္ေျဖာင့္သည္။ ကားလ္နွင့္ပက္သက္၍ ထိုကိစၥကိုေတာ့ ကၽြန္မေျပာနိုင္သည္။ ကားလ္သည္ အရိုးအခ်င္ေျပျပစ္သည္။
မ်က္နွာ နုသည္ ။ ကိုယ္ဟန္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ႏွင့္ ဆံပင္ညိဳမ်ား မ်က္လံုးေပၚ ၀ဲေနသည္။ သူ ့ကိုေၾကြေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနွင့္
အဓိပၸါယ္မ်ိဳးစံု ဖြင့္နိုင္ေသာ ရူပကာကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။
မူရင္း၀ါက် ၃။ WHILE THE ICE , WHINING AND SIGHING, GAVE UP ITS BED , UNTIL THE BRIGHT MORNING WHEN THE LAKE
WAS ALIVE AND DANCING AGAIN .
ျမန္မာျပန္ ၀ါက်… သက္ျပင္းရွိဳက္ကာ ညည္းကာ ညဴကာ..ေရခဲကမၺလာ၊ ေရခဲလႊာကို ဖယ္ခြာရုတ္သိမ္းေပးလိုက္ေသာ နွင္းယြန္းဂိမွာန္ ။
ေရကန္သာသည္ တေၾကာ့ျပန္ နိုးထလာသည္။ လင္းအာရုဏ္သည္ ေတာက္ပလ်က္..။ လိွဳင္းၾကက္ခြပ္မ်ား..ၾကြၾကြရြရြ ။
( အလင္းဆက္ ၏ မွတ္ခ်က္ )
DROWNING RUTH (သို ့မဟုတ္ ) ေဆာင္းည ရွိဳက္သံ သည္
2011 ခုနွစ္အတြင္ ကၽြန္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးေသာ..၊ ခံစား၍ အေကာင္းဆံုးေသာ
ဘာသာျပန္စာအုပ္ အျဖစ္ ( ကၽြန္ေတာ္) သတ္မွတ္ထားပါသည္။
_______________________________________________________
( အလင္းဆက္ ၏ ၀န္ခံခ်က္ )
ရသ ၀တၳဳေကာင္းတစ္အုပ္ျဖစ္ေသာ ေဆာင္းညရွိဳက္သံကို စာခ်စ္သူမ်ား ေလ့လာ ခံစားနိုင္ရန္..ေ၀မွ် တင္ျပလိုက္ပါသည္။
စာမ်က္နွာ မ်ားျခင္း ၊ ဇာတ္အိမ္ က်ယ္ျခင္း နွင့့္္ ထူးျခားခ်က္မ်ား မ်ားစြာရွိေနျခင္းတ့ို ့့ေၾကာင့္ အက်ယ္တ၀င့္မေျပာသာပါ။ ထို ့ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ်သာ တင္ျပနိုင္ပါေတာ့သည္။
စာခ်စ္သူမ်ား..စာအုပ္ေကာင္းမ်ားကို ေလ့လာခံစားနိုင္ၾကပါေစ…။



ေသဆံုးသြားေသာ…. ….. …. ….


* ေျပးေနတဲ ့ လမင္းကို လိုက္ ဖမ္းဖို ့…. …
ကိုယ္ ထူခဲ့တဲ့ အလံျဖဴတို ့ကို လွဲ….ပစ္ခဲ့ျပီ။
* မေရရာျခင္း စိုက္ခင္းထဲမွာ…မွ
ကိုယ္က အခ်စ္တစ္ပင္ စိုက္ခဲ့မိ ။
ကိုယ့္ရင္က စီးက်တဲ့
ေသြးစက္နီနီတို ့နဲ ့ ေလာင္း……….ပက္…..
သစ္ပင္ ကေလး….ရွင္……ေစ….ခ်င္……ခဲ့…တယ္။
* ခ်စ္သူေရ…… …..
အေနာက္ ေတာင္ ဘက္က အက္ဆစ္မိုးက
မုန္းစရာ ေကာင္းလိုက္တာ…။
* အရည္ေပ်ာ္….သြားတဲ့ ပ်ိဳးခင္းထဲမွာ…
ထာ၀ရ နွဳတ္ဆက္ျခင္း..နဲ ့
ရူးသြပ္စြာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း..ေတြကိုပဲ….ရွာ.ေတြ ့ခဲ့တယ္။
* ( ကိုယ့္ဒဏ္ရာ / ကိုယ့္လက္နဲ ့ ဖိ.ရင္း…)
ေသသြားတဲ ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္
ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ပဲ… လူညံ့ လို ့ မွတ္ပါ့မယ္။
* ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ ခုတ္ေနတဲ့
ဓါးတစ္လက္ ရဲ ့မိုက္မဲမွဳမ်ိဳး…ကို
အခု…….
ကိုယ္ ..အားက်ေနတယ္။ ။
အား…….က်….ေန တယ္။
****************************

ေလးစားစြာျဖင့္
အလင္းဆက္
13 . 12 .2011 . 18 း55 pm
alinsett.art`@gmail.com
မွတ္ခ်က္။ ။ တဆင့္ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေ၀ဖန္ေရးသမား ( CRITIC ) ဆိုတာ…..


ေ၀ဖန္ေရးသည္ ခက္ခဲ..နက္နဲေသာ ပညာရပ္တစ္ခုျပဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ စာေပေ၀ဖန္ေရး.( အနုပညာေ၀ဖန္ေရး ) သည္..အလြန္ နက္ရွိဳင္းေသာ../ အလြန္ သိမ္ေမြ ့ေသာ..
အရာ ျဖစ္သည္ ။
စာေပ အနုပညာ ပစၥည္းတစ္ခုကို ေ၀ဖန္ေတာ့မည္..ဆိုလွ်င္.. ေ၀ဖန္ေရးသမားသည္..သတိၾကိးၾကီးထားျပီး..
ေ၀ဖန္ရပါသည္။
စာေပ အနုပညာ၏ သေဘာ သဘာ၀ကိုက နက္ရွိဳင္းေသာ..( က်ယ္ျပန္ ့ေသာ/ ဆန္းၾကယ္ေသာ..) ေၾကာင့္
ျဖစ္ပါသည္။
ေမာ္ဒန္ အနုပညာကို ဂႏၳ၀င္ ေ၀ဖန္ေရးျဖင့္ ေ၀ဖန္လွ်င္..မသင့္ေတာ္…ပါ။…
ဂႏၳ၀င္ အနုပညာကို ေမာ္ဒန္ေ၀ဖန္ေရး..ျဖင့္ ေ၀ဖန္လွ်င္လည္း.. တလြဲေတြသာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။
( ယေန့ထိ ေမာ္ဒန္အနုပညာအေပၚ..အျပစ္ျမင္ေနၾကသူမ်ားသည္..ေမာ္ဒန္အနုပညာကို ဂႏၳ၀င္ ေ၀ဖန္ေရး အစဥ္အလာမ်ားျဖင့္
တိုင္းတာ..ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္..ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ )
သူ ့ဘက္ ကမ္းက မီး…ဘယ္ေလာက္ လင္းသလဲ..သိခ်င္လွ်င္..ကိုယ့္ဘက္ကမ္းက မီးကို
မွိတ္ၾကည့္ရပါမည္။ ။
မုန္းေသာ မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ မွားသလို..ခ်စ္ေသာ မ်က္စိျဖင့္လည္း ၾကည့္ဖို ့ မလိုပါ။
သမာသမတ္က်ေသာ / မွ်တ သင့္ေလ်ာ္ေသာ/ ဓမၼဓိ႒ာန္ က်ေသာ အျမင္ မ်ားျဖင့္သာ..ၾကည့္ရပါမည္။
________________________________________________
ေ၀ဖန္ေရးသမား တစ္ေယာက္သည္
၁ ။ ကိုယ့္အၾကိဳက္နွင့္ ကိုက္ညီမွဳ / မညီ မွဳ..ဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို စြန္ ့လြတ္ရမည္။
၂ ။ လူမ်ိဴးစြဲ ၊ ဘာသာ စြဲ ၊ အုပ္စု စြဲ ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ မ်ားနွင့္..စနစ္၀ါဒအစြဲမ်ား ( အျခားအစြဲမ်ားကိုလည္း.)
စြန္ ့လြတ္ထားရမည္။
၃ ။ ဖန္တီးသူအေပၚ.အထင္ေသးမွဳ..၊ ဖန္တီးထားေသာ အနုပညာအေပၚ..အထင္ေသးမွဳမ်ား မရွိေစရ ။
အထင္ၾကီးမွဳလည္း မရွိေစရ ။ အထင္ေသး ရံွဳ ့ခ် လိုျခင္း ၊ အထင္ၾကီးေလးစားျခင္း..ဆိုေသာ အစြန္းနွစ္ဖက္မွ
လြတ္ကင္းေနရပါမည္။
၄ ။ ေ၀ဖန္ေရးသမားသည္..ကိုယ့္ ဂုဏ္ ကိုယ္မေဖာ္ရ ။ ကိုယ့္မွာရွိေသာ ဂုဏ္ တစ္ခုခုျဖင့္ ယွဥ္ထိုး ၍

IMPRESSIONISM ..အေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာမယ္။

IMPRESSIONISM ..အေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာမယ္။

 

Quantcast
ျပင္သစ္ ပန္းခ်ီေက်ာ္ၾကီး မိုးေနး ( CLAUDE MONET ) – 1840- 1926 ၇ဲ ့
IMPRESSION SUNRISE လို ့အမည္ရတဲ့ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို အစြဲျပဳျပီး ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ၀ါဒ တစ္ခု ၇ွိပါတယ္။
ေမာ္ဒန္ ပန္းခ်ီ ( ေမာ္ဒန္အနုပညာသမိုင္း ) မွာ ထည္ ့မေျပာလို ့မျဖစ္တဲ့ အင္ပရက္ရွင္၀ါဒ
( IMPRESSIONISM ) ပါပဲ..။
အေဟာင္းေတြနဲ ့ အဆက္ျဖတ္ျပီး.. လမ္းခြဲ ေဖာက္ထြက္လိုက္တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳတစ္ခု လို ့ ဆိုရမွာပါ။
အင္ပရက္ရွင္၀ါဒီေတြ ( IMPRESSIONIST ) ေတြက သဘာ၀ေလာက ထဲက အရာေတြကို ပန္းခ်ီ ေရးဆြဲရာမွာ..
အဲဒီအရာေတြ..အေပၚ က်ေရာက္ေနတဲ့ အလင္း ..အေရာင္ …အရိပ္ေတြ ကိုပဲ…အမိအရ ဖမ္းျပီး…ေရးဆြဲရမယ္..တဲ့ ။
အလင္းေတြရဲ ့ လွဳပ္ရွားေျပာင္းလဲမွဳေၾကာင့္..အေရာင္..အရိပ္ေတြလည္း လိုက္ပါ ေျပာင္းလဲ..ရပါတယ္။
အဲဒီ လွဳပ္ရွားမွဳရဲ ့…တဒဂၤ တစ္ခဏေလးကို ( တဒဂၤ တစ္ခဏေလးအတြင္း )
ျဖစ္ေပၚတဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳ..( အလင္း ..အေရာင္..အရိပ္..) ေတြကိုပဲ…
အမိအရ ဖမ္း ေရးဆြဲၾကပါတယ္။
အဲဒါကသာ အဓိက ပဲ…တဲ့။
အဲဒီလို ေရးဆြဲျခင္းရဲ ့အက်ိဳးဆက္ကေတာ့..
( အလင္း ..အေရာင္ ….အရိပ္ေတြကိုပဲ..အဓိက ထားေရးဆြဲေတာ့..)
အေၾကာင္းအရာ ( SUBJECT / MATTER ) ေတြရဲ ့ အေရးပါမွဳ…ေလ်ာ့က်သြားပါျပီ။
သူတို ့ ၀ါဒ အရ ပန္းခ်ီကားထဲက အရာ၀တၳဳက ဘာမွ အေရးမၾကီးဘူး။ ျမင္းတစ္ေကာင္ ျဖစ္ျဖစ္..၊
ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ျဖစ္..၊ ေရေနြးအို းတစ္လံုးပဲ..ျဖစ္ျဖစ္.. အေရး မၾကီးဘူး..။ သူတို ့အဖို ့ အေရးၾကီးတာက..
အလင္း…အေရာင္…အရိပ္ေတြရဲ ့ လွဳပ္ရွားေျပာင္းလဲမွဳ……။
စာေပနယ္မွာ ဆိုရင္လည္း…. ဇာတ္လမ္းတို ့ ၊ ဇာတ္ေကာင္…တို ့ရဲ ့အေရးပါမွဳက
ေလ်ာ့က်သြားျပီး… ဖန္တီးသူရဲ ့ စိတ္အစဥ္မွာ…တဖ်တ္ဖ်တ္ ျဖစ္ေပၚသြားတဲ့ စိတ္ကူးအာရံဳေတြကိုသာ
အမိအရ ဖမ္းဆုပ္နိုင္ဖို ့ ၾကိဳးစားလာၾကပါျပီ..။
ေမာ္ဒန္ ၀တၳဳတိုေတြမွာ…ဇာတ္လမ္း မဲ့ လာပါတယ္။ ဇာတ္ေကာင္ သရုပ္ေဖာ္မွဳ ေ၀..၀ါး လာပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့…. အင္ပရက္ရွင္၀ါဒ ေပၚေပါက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ…
အစဥ္အလာေဟာင္း ၊ စံသတ္မွတ္ခ်က္ အေဟာင္းေတြကို ခ်ိဳးဖ်က္ျပီး..
လမ္းရိုးၾကီးက ခြဲထြက္လိုက္တဲ့ အနုပညာရွင္ေတြ…၊
လမ္းရိုးက ခြဲထြက္ ထားတဲ့ အနုပညာပစၥည္းေတြ….
အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ….
ျဖစ္ေပၚလာၾကတာပါပဲ..။
အနုပညာဆိုတာကို ဖန္တီးျခင္းတစ္ခု ( CREATION ) အျဖစ္ ျမင္နိုင္သူ ဆိုရင္…
အင္ပရက္ရွင္၀ါဒ ေပၚေပါက္ အားေကာင္းလာျခင္းကို မမုန္းနိုင္ပါဘူး…။
_______________________________________________
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့အရာေတြ ထဲမွာ… အင္ပရက္ရွင္၀ါဒ ( IMPRESSIONISM ) လည္း ပါ…ပါတယ္။
______________________________
ဒီ၀ါဒ ကို အာလံုးလည္း ၾကားဖူး သိဖူးၾကလိ္မ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်မိတဲ့
အနုပညာဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚ အခ်က္အလက္ တစ္ခုကို တို ့…ထိ ေဖာ္ျပတာပါ။
အတြန္ ့တက္ ေဆာင္းပါး..လို ့ ထင္ရင္လည္း ထင္သြား နိုင္ပါတယ္။
________________________________________
ဘာပဲ..ေျပာေျပာ
အနုပညာ ေလာက တိုးတက္ဖို ့ရည္ရြယ္သူေတြ ဟာ…
အနုပညာအေၾကာင္းေတြ..ေျပာေနရမယ္..လို ့
ကၽြန္ေတာ္ ယူဆပါတယ္။ ။
_________________________________
( အတြန္ ့တက္…၀ါက် )
ဒီ၀ါက်ကေတာ့ အတြန့္တက္ ၀ါက် ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ ့ ဒီ ေဆာင္းပါးမွာ သံုးထားတဲ့..IMPRESSIONISM ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို
DICTIONARY ( အဂၤလိပ္ျမန္မာ အဘိဓါန္ ထဲ့မွာ ဖြင့္ဆိုထားတဲ့ အဓိပၼါယ္.မ်ားအတိုင္း သံုးဖို ့ မရည္ရြယ္ပါဘူး။)
IMPRESSIONISM ကို IMPRESSIOMISM ဆိုတဲ့ စကားလံုးအတိုင္းပဲ….သံုးခ်င္ပါတယ္ ။
သမားစဥ္ဆက္ လည္း အင္ပရက္၇ွင္ ၀ါဒ လို ့ပဲ..ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကတာ မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။
————————————
ေလးစားစြာ..ျဖင့္…
အလင္းဆက္
alinsett.art@gmail.com
ေအာက္မွာ…တာရာမင္းေ၀ရဲ ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္ ။
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စာေမးပြဲ
အဲဒီစာအုပ္က
သူ႔ကုိယ္သူကဒ္ထူအကၤ် ီနဲ႔ျပန္ခ်ဳပ္တယ္
အဘိဓါန္ နဲနဲလုပ္မလို႔တဲ့ … ။
စီးကရက္ကေျပာတယ္
သူ႔ကို ႏွဳပ္ခမ္းဖ်ားမွာ တပ္ရင္တပ္ပါ
တံေတြးနဲ႔ လာမကပ္ပါနဲ႔ … တဲ့
( ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါတယ္ေလ )
ဖိနပ္က
ေလွကားေျခရင္းမွာ ရပ္တယ္
သူ႔အေမက
အလွဴအိမ္ေတြဖက္ မသြားဖို႔မွာထားတယ္ ။
တီ .. တီ .. တီ
နာရီက သူ႔ကိုယ္သူ ႏွိဳးစက္ေပးခ်င္လွျပီ
မ်က္မွန္က ႏိုးျပီး မ်က္လံုးက မႏိုးဘူး
ဆိုးလိုက္တာ ။
ေဂါက္သီးရိုက္တံကလည္း
ေျမၾကီးထရံမွာ သူ႔ကိုခ်ိတ္ထားလိုက္ပါတဲ့
“က်င္း” ေတြကို နာခံရတာ “က်ဥ္း” တယ္ဆိုပဲ … ။
ေဆးပုလင္းကို စားပြဲေပၚ တင္ထားလိုက္ေတာ့
ေဖာ့ဆိ႔ုလို
ကြ်န္ေတာ့္ကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ … ။
အဲဒီမွာ
ခင္ဗ်ားအတြက္ ေျခၾကြခ
လမ္းေလွ်ာက္ျပလိုက္စမ္းပါ
ဆင္မ ယဥ္သာ … ။

မွတ္ခ်က္။   ။

Sunday, January 8, 2012

ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္၏ အနားသတ္



မၾကာခင္ေလးတင္မွာတင္ "ေတာက္"ေခါက္သံကုိ ၾကားလုိက္ရ၍ သူျပတင္းေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္မိသည္။ ရုတ္တရက္ လူအမ်ား၏ အၾကည့္မ်ား ဘာေၾကာင့္ ခက္ထန္သြားရပါလိမ့္။နေ၀တိမ္ေတာင္ျဖစ္ေနေသာ သူသည္ ေဘးဘီ၀ဲယာကုိ ၾကည့္၍ ဘာမ်ားျဖစ္သြားၾကပါလိမ့္ဟု စူးစမ္းလုိက္ရသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ.."
"ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕ အဖြဲ႕ ဒီည ျပဇာတ္မကေတာ့ဘူးတဲ့"
"ဘယ္လုိ မကေတာ့ဘူး ဟုတ္လား တစ္ကုမၸဏီလုံး ေၾကျငာၿပီးေနၿပီမဟုတ္လား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ"
"မသိဘူးဗ် ကုိေသာ္ဇင္ဘက္ကေန လုိက္ၿပီး လူေတြ စိတ္တုိေနၾကတယ္"
ကုိေသာ္ဇင္ကုိ သူသည္။ ဒီႏွစ္ ခရစၥမတ္ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတြင္ ခါတုိင္းႏွင့္မတူ ထူးျခားစြား တစ္ခန္းရပ္ ဟာသ ျပဇာတ္ကုိ စတင္ ကျပဖုိ႕ ေဆာ္ၾသၾကသူေတြ။ ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္အတူ ကုိေဇာ္သန္႕ပါ ဦးေဆာင္သည္ဟု သိရသည္။ ခါတုိင္းႏွစ္မ်ားကဆုိလွ်င္ ျခင္းလုံး၊ ေဘာ္လီေဘာ၊ လြန္ဆြဲ၊ မာရသြန္ႏွင့္ကံစမ္းမဲႏွိဳက္ပြဲမ်ားႏွင့္သာ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ၿပီးခဲ့ရသည္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ျပဇာတ္ေလးပါ ကျပၾကမည္ဆုိေတာ့ ပုိ၍ စည္စည္ကားကားေလးျဖစ္ခဲ့သည္။ သူတုိ႕ ကုမၸဏီသည္ ဆုိဒ္ခြဲမ်ား ေလးခုရွိသည္။ ထုိအထဲမွ ဆုိက္ဒ္ႏွစ္ခုျဖစ္ေသာ မက္လင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္ႏွင့္ ကရင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္မ်ားတြင္ ခရစၥမတ္ေပ်ာ္ပြဲရႊ႔င္ပြဲႏွင့္ ႏွစ္သစ္ကူး ဆုေပးပြဲကုိ က်င္းပရန္ ဆုံးျဖတ္ထားၾကသည္။ မက္လင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္တြင္ ၂၃ရက္ေန႕ညတြင္ ျပဇာတ္ကျပမည္ဟု ေၾကျငာထားသည္။
ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕တုိ႕ကလည္း ႀကိဳးစားပမ္းစား လူစုၿပီး ဇာတ္လမ္းေတြ စဥ္းစားၾက၊ ေရးၾက၊ ဇာတ္တုိက္ၾကသည္။ စီစဥ္သူ ကုိေဇာ္သန္႕ကလည္း အေတြးေကာင္းသည္။ ကုိေသာ္ဇင္ကေတာ့ လက္တန္းေရးေပးသည္။ ကုမၸဏီက စပြန္ဆာဘာမွမေပး။ ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕ဘာသာ ဆံပင္တုရွာ၀ယ္ရ..၊ မိန္းကေလး အ၀တ္အစားမ်ားရွာငွားရႏွင့္ ဗ်ာမ်ားေနရသည္။ ဘယ္သူ႕ကုိ မင္းသားေနရာ၊ ဘယ္သူ႕ကုိေတာ့ျဖင့္ အရံ...၊ ဘယ္သူကုိေတာ့ျဖင့္ မိန္းကေလးလုိ သရုပ္ေဆာင္ခုိင္းရမည္ စသျဖင့္ေခါင္းစားေနရသည္ကုိလည္း ျမင္သည္။ တကယ္ဆုိလွ်င္ တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္လုပ္ေဆာင္ေပးေနသူမ်ားက ဘာသာျခားေတြ။ သုိ႕ေသာ္ မည္သည့္ ဘာသာေရးပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕လူတစ္စုက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္လုပ္ေဆာင္ေပးေနၾက။ ခုလည္း ျပဇာတ္စတင္ျဖစ္ေပၚလာရသည့္အေၾကာင္းက သူတုိ႕ ခရစၥမတ္ပြဲကုိ ဦးေဆာင္က်င္းပသည္ ဦးအန္ေထာ္နီဆိုေသာ လူႀကီး၏ တုိက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ဟုေျပာ၍ရသည္။ ဦးအန္ေထာ္နီက သေဘာမေႏွာေကာင္းသူတစ္ေယာက္။ ကုမၸဏီမွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး။ တစ္ရက္ သူေရွ႕မွာပင္ ဦးအန္ေထာ္နီႏွင့္ ကုိေသာ္ဇင္၊ ကုိေဇာ္သန္႕တုိ႕ စကားေျပာၾကသည္။
"ေသာ္ဇင္ေရ ဦးကေတာ့ ဒီခရစၥမတ္ပြဲမွာ ထူးထူးျခားျခားေလး လုပ္ေပးခ်င္တယ္ အဲဒါကြာ ေတးသရုပ္ေဖာ္တစ္ပုဒ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးရင္ေကာင္းမယ္ကြာ အဲဒါ ေသာ္ဇင္တုိ႕ကုိ  အကူအညီေတာင္းမလုိ႕"
"ဦးက ဘယ္လုိ လုပ္ခ်င္တာလဲ ေတးသရုပ္ေဖာ္တင္လား အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ေပးႏုိင္သလဲ လုပ္ေပးဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ေဇာ္သန္႕ လုပ္ေပးလုိ႕ရပါတယ္ "
"ဒီလုိကြာ ဦးက အခုပြဲမွာ ဆုိဒ္တစ္ခုကုိ တစ္ညစီ ကျပေပးဖုိ႕ စီစဥ္ထားတယ္  မင္းတို႕လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ ဦးဘက္က စီစဥ္စရာရွိတာေတြကုိ စီစဥ္လုိက္ေတာ့မယ္...."
"ဟုတ္ကဲ့ ဦး က်ေနာ္တုိ႕ ႀကိဳးစားၾကည့္လုိက္ဦးမယ္...ဘယ္လုိ Plot ေလးေတြေပးရင္ေကာင္းမလဲလုိ႕ေပါ့ ကုိေသာ္ဇင္နဲ႕ က်ေနာ္တုိင္ပင္ၿပီး ေရးၾကည့္လုိက္မယ္ ဇာတ္လမ္းအၾကမ္းထြက္လာရင္ ဦးကုိ အရင္ေပးဖတ္ၾကည့္မယ္ ဘယ္လုိလဲ မေကာင္းဘူးလား ကုိေသာ္ဇင္..."
ေဇာ္သန္႕ကေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္က
"ဟုတ္တယ္ ဦး က်ေနာ္တုိ႕အရင္ေရးၾကည့္လုိက္မယ္ ဦး သေဘာတူရင္ေတာ့ လူစုၿပီး ဇာတ္တုိက္ၾကတာေပါ့"
"ေကာင္းတယ္ မင္းတုိ႕ႏွစ္ေယာက္တုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ၾကည့္လုိက္  ဦးကေတာ့ ဒီႏွစ္မွာ ဒီလုိ ေတးသရုပ္ေဖာ္နဲ႕ ျပဇာတ္တစ္ခုခုကုိ ထည့္ကုိထည့္ခ်င္ေနတာ ထည့္ျဖစ္ေအာင္လည္း လုပ္မယ္ကြာ ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ႀကိဳးစားၾကည့္လုိက္မယ္ေလ"
ထုိေန႕ကစၿပီး ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကိုေဇာ္သန္႕တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္အားခ်ိန္ဆုိလွ်င္ ေခါင္းခ်င္ဆုိင္ေနၾကရေတာ့သည္။ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လုံးျဖင့္ စဥ္းစားမိတာေလးေတြ ခ်ေရးလုိက္ ....ေျပာၾကည့္လုိက္ႏွင့္ တက္တက္ၾကြၾကြ။ သူကေတာ့ ေဘးကေန ထုိင္ၿပီး အၾကံဥာဏ္ေပးရုံသာ။ ကုမၸဏီအတြင္းမွာ ကျပၾကရမည္ဆုိေတာ့လည္း ကုမၸဏီအတြင္းက အျဖစ္အပ်က္ကေလးေတြကုိ  ဟာသရွဴေထာင့္ေန တင္ျပရန္ စဥ္းစားျဖစ္ၾကသည္။ အလုပ္ႏွင္သက္ဆုိင္ေသာ ေကာင္းမႈ ဆုိးမႈမ်ား...ကုိ ဟာသအျဖစ္အသက္သြင္းရန္ ဘယ္လုိ တင္ျပရမည္ဆုိတာကုိ သူတုိ႕ႏွစ္ဦး ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ေတြးယူလုိက္ၾကရသည္။
"ဒီလုိလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ကုိေမာင္လြင္ရဲ႕ "
ကုိေသာ္ဇင္က ဆုိလာေတာ့ သူက ေမးေငါ့ျုပရသည္။
"ဆုိစမ္းပါဦး ကုိေသာ္ဇင္ရဲ႕"
"ဒီလုိဗ်ာ က်ေနာ္ေတာ့ ေတးသရုပ္ေဖာ္ကုိမထည့္ေတာ့ဘူး။ ေတးသရုပ္ေဖာ္ဆုိတာကလည္း သီခ်င္းကုိဖြင့္ၿပီး သီခ်င္းနဲ႕လုိက္ဖက္တဲ့ ျပကြက္ေတြကုိ အလုိက္သင့္ကျပရတာမ်ိဳးဆုိေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ ထူးထုူးျခားျခားလုပ္ျပခြင့္ရလုိက္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္ ကုိေသာ္ က်ေနာ္လည္း ေျပာမလုိ႕ပါပဲ ခုေတာ့ အံကုိက္ေပါ့"
ကုိေဇာ္သန္႕ တစ္ခ်က္၀င္ေျပာေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္ အားရွိသြားပုံေပၚသည္။
"ဒီေတာ့ ဟာသျပဇာတ္ပဲကျပၾကမယ္ ဘယ္ႏွယ့္လဲ"
"ရတယ္ေလ က်ေနာ္ေတာ့ မိနစ္ ၃၀ စာေလာက္ ကျပမလားလုိ႕ အဲဒါကိုေသာ္ဇင္ ဘယ္လုိ သေဘာရလဲ"
"လုပ္ေလ ေကာင္းသားပဲ ဇာတ္လမ္းကုိလည္း အၿပီးသတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဦး ဦးအန္ေထာ္နီေျပာသြားပုံအရဆုိရင္ ၂၃ရက္ဆုိေတာ့ သိပ္မလုိေတာ့ဘူး...."
"ဒီည အၿပီးေရးလုိက္တာေပါ့ ၿပီးေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္က လူစုလုိက္.."
"ဟ လြယ္မလားဒါဆုိရင္  ေမာင္လြင္ပဲလူလုိက္စုလုိက္ ဟုတ္လား"
"ေကာင္းပါ့ လူစုေတာ့ မွ ၀င္ပါရတယ္လုိ႕ မရဘူးေနာ္ တစ္ခန္းေလာက္ေတာ့ ၀င္ကရမွ ေက်နပ္မယ္"
သူ ဒီလုိေျပာေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕က ရယ္ပါသည္။ သုိ႕ႏွင့္ သူတုိ႕ကျပမည့္ ဟာသ ျပဇာတ္က ရုပ္လုံးေပၚလာသည္။ ဦးအန္ေထာ္နီကလည္း ႀကိဳက္သည္ဟုေျပာလာသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဇာတ္တုိက္ရန္ လူစုၿပီး တုိင္ပင္ႏွီးေႏွာက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဇာတ္တုိက္ျဖစ္ၾကသည္။
ဇာတ္လမ္း အက်ဥ္းက သားအမိ သားအဖ ေလးဦးရွိၿပီး သားျဖစ္သူ အလုပ္ရွာေစ။ ဖားကန္႕သုိ႕ အလုပ္သြားလုပ္မည္ေျပာ။ အေဖျဖစ္သူက ဘာျဖစ္လုိ႕လုပ္ခ်င္တာလဲလုိ႕ေမး။ တုိးတက္ခ်င္လုိ႕ဟု သားျဖစ္သူေျဖ။ အေဖျဖစ္သူက ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသသြားသြား တုိးတက္ခ်င္စိတ္ရွိမွ တုိးတက္မည္ဟု ေျပာဆုိဆုံးမ။ ဆုံးမမရပဲ သားျဖစ္သူ အိမ္ေပၚကဆင္း။ ညီမျဖစ္သူ တားဆီး။ အေမျဖစ္သူ ငိုယုိရင္း သားျဖစ္သူကုိ မသြားဖုိ႕ ေတာင္းဆုိ။ အေဖျဖစ္သူ အိမ္ေပၚက ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ေမာင္းခ်....။ သားျဖစ္သူ အိမ္ေပၚကဆင္း...။ ထုိသည္က တစ္ခန္း....ျဖစ္သည္။
မင္းသားျဖစ္သူ ဖားကန္႕ကုိေရာက္လာ...။ ေက်ာက္စိမ္းကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္လုပ္..။ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ရ...။ စားဖုိေဆာင္က စားဖုိမမ်ားႏွင့္ မတည့္..။ တစ္ေန႕ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္ မူးလာ။ စားဖုိေဆာင္မွာ မူးၿပီး အေပါ့သြား။ စားဖုိမ ျဖစ္သူ ျပာကညိဳ ေအာ္ဆဲ ရန္ေထာင္..၊ က်န္စားဖုိမ သုံးေယာက္ အတုိ႕အေထာင္လုပ္....ရန္တုိက္...ၿပီးေတာ့ မင္းသားက လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး ထြက္သြား...ဒါက တစ္ခန္း..။
မင္းသားျဖစ္သူ အေဆာင္မွာ အိပ္..။ ႀကီးၾကပ္ျဖစ္သူ အလုပ္ဆင္းရန္လာႏိုး..။ ဆုံးမ ေၾသာ္၀ါဒေပး..။ မင္းသား စားဖုိေဆာင္သြား ထမင္းစား..။ အမယ္အုိ စားဖုိမ ေအာ္ဆဲ..ရန္ေတြ႕.....။ဒါကတစ္ခန္း ။ ထုိအခန္းတုိင္းတြင္ ပရိသတ္ရယ္ေမာေစရန္ ဟာသ Plotမ်ား ထည့္သြင္းထားသည္။
ေနာက္တစ္ခန္းက...မင္းသားႏွင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္စု အႏွိပ္ခန္းသြား..။ အပ်က္မမ်ားႏွင့္ေတြ႕..ဆုံခန္း..။ မင္းသားက မ၀င္။ အေဖျဖစ္သူ ဆုံးမလုိက္ေသာ စကားမ်ားကုိ ျပန္လည္ၾကားေယာင္။ မ၀င္ျဖစ္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမ်ား ျပည့္တန္ဆာမ်ားႏွင့္ေပ်ာ္ပါးေနခ်ိန္တြင္ အဖမ္းအဆီး၀င္။ ၀ါးရုန္းသုန္းကားထြက္ေျပး..။ မင္းသားလြတ္ေျမာက္..။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမ်ား ဖမ္းမိ..။ ဒါကတစ္ခန္းး။ ထုိအခန္းတြင္ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္သူမ်ားႏွင့္ အျပန္အလွန္ေျပာေသာစကားမ်ားက ပရိသတ္မ်ားရယ္ေမာေစရမည့္ စကားလုံးမ်ားထည့္ထားသည္။
ရာသီကုန္ခ်ိန္ ကုမၸဏီက မင္းသားတုိ႕ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ ေဘာက္ဆူးေပး..။ မင္းသားေပ်ာ္ရႊင္။ အိမ္ကဖုန္းလာ။ အေဖ မက်န္းမာေၾကာင္းေျပာ။ အိမ္ျပန္လာဖုိ႕ေခၚ။ အေမျဖစ္သူကလည္း ေျပာ။ မင္းသားျပန္ရန္ ျပင္ဆင္။ မင္းသားျပန္ေရာက္ ။ အေဖကုိဖက္ၿပီးငုိ...။ အေဖ ျပန္လည္ သတိရ...။ မိသားစု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေပါင္းစည္း...။
ဇာတ္လမ္းအမည္က "ေမွာ္ရုံေတာက အျပန္"
သုိ႕ႏွင့္ ဇာတ္လမ္းက ရုပ္လုံးေပၚလာၿပီ.။ ဇာတ္ကလည္း တုိက္ရသည္မွာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ေနၿပီ။ အဆင္မေျပသည္ကေတာ့ ကမည့္ မနက္အထိ ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕ ကျပရမည့္ ဇာတ္စင္က အခြံခ်ည္းသက္သက္ရွိၿပီး ဘာမွ မျပင္ဆင္ရေသးေပ။ ကုိေသာ္ဇင္က ဦးအန္ေထာ္နီႏွင့္ သြားေတြ႕သည္။
တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္ျပန္ေရာက္လာသည္။ မ်က္ႏွာက မေကာင္း။
"ဘာတဲ့လဲ ကုိေသာ္"
"မင္းတုိ႕ စဥ္းစားၾကစမ္းပါဦး ငါတုိ႕ မက္လင္ေခ်ာင္က ဒီေန႕ ကျပမွာကြာ ဒါကုိ မေယာင္ရာ ဆီလူးေနၾကတာ..။ ကရင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္ကုိ  ဒီေန႕ကတည္းက ဇာတ္စင္သြား ဆင္သတဲ့..။ မနက္ျဖန္မနက္မွ သြား ဆင္လည္းရရဲ႕သားနဲ႕ကြာ မဟုတ္ဘူးလား..။"
"ဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္ ကုိေသာ္ ခုဘယ္မလဲ ဇာတ္စင္ေနာက္ခံ ဘာမွ မကပ္ရေသးဘူး ..ေနာက္ခံ စာလုံးလည္းမေဖာက္ရေသးဘူး...အခင္းလည္းမရွိေသးဘူး..မီးကေရာ ဘာတစ္ခုမွကုိ မလုပ္ရေသးဘူး..က်ေနာ္တုိ႕က ကျပရမလား မကျပရဘူးလား"
ကုိေဇာ္သန္႕ကပါ ေဒါသသံႏွင့္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ သူကပင္ ၾကား၀င္ရေတာ့သည္။
"ဒီလုိလုပ္ဗ်ာ ကုိေသာ္နဲ႕ ကုိသန္႕ က်ေနာ္က စာလုံးေဖာက္ေပးမယ္ ေနာက္ခံက မႏွစ္က ပိတ္ျပာႀကီးရွိတာပဲ...အခင္းကေတာ့ မုိးကာ ခင္းလုိက္ရုံေပါ့...ကဲ ကဲ ၾကာတယ္ က်ေနာ္ လုပ္လုိက္ေတာ့မယ္.."
သူက ဒီလုိ ေလာေဆာ္ေတာ့ ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕လည္းမေနေတာ့ေပ...။ Sound Boxေတြ သယ္သူသယ္...။ မိုက္ ဆင္သူဆင္။ အခင္းခင္းသူ ခင္းႏွင့္ ပ်ာယာခပ္ေနၾကသည္။ မီးဆင္ရန္အတြက္ မီးဆရာတစ္ေယာက္ကုိေခၚက ဘယ.္နားက ဘာလုိ ဆင္မည္ဟု ျပသူကျပ..။ အားလုံးက ဇာတ္အဖြဲ႕ခ်ည္းပင္။ ဘာသာကလည္း သူတုိ႕ဘာသာ တစ္ေယာက္မွ မပါၾက။ ထုိအေၾကာင္းကုိ ဇာတ္စင္ ဆင္ရင္း ရယ္ကာေမာကာႏွင့္ ေမာေနသည့္ၾကားက ေျပာျဖစ္ၾကေသးသည္။ ညေန ၅နာရီေလာက္တြင္မွ ဇာတ္စင္က ၿပီးသြားသည္။ ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕ေတာ့ မ်က္ႏွာမ်ားက ခက္ထန္ေနဆဲ...။
ည....။
၂၃ရက္ ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းည...။
ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕ အုပ္စုက လူစုၿပီး ဇာတ္ကရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္အထိ ဇာတ္စင္ေရွ႕တြင္ ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးဟု သူသိရသည္။ ပရိတ္သတ္မရွိရင္ ဘယ္လုိကျပၾကမည္လဲ။ ဦးအန္ေထာ္နီက ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ မေျပာထားဘူးလား..။ သူ ပ်ာယာခပ္သြားသည္။ သူတုိ႕မကျပခင္ ၀န္ထမ္းမ်ားက ကာရာအုိေက သီခ်င္းအစီအစဥ္ျဖင့္ ကနဦးေဖ်ာ္ေျဖၾကမည္။ သူတုိ႕က သီခ်င္း ခုႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ၿပီးမွ ၀င္မည္...။
"ကုိေသာ္ စင္ေရွ႕မွာေတာ့ ဘယ္သူမွ မေတြ႕ေသးဘူး သီခ်င္းဆုိမယ့္ လူေလး ငါးဦးပဲရွိတယ္'"
"ဘာ ... လူမရွိဘူး"
ကုိေသာ္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လုိက္ၾကသည္။ သူတုိ႕အခန္းထဲမွာေတာ့ မိတ္ကပ္လိမ္းၿပီး မိန္းမ ပုံစံ၀တ္စားထားသည္ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ျပင္ဆင္ရင္း ရုတ္တရက္ ရပ္တန္႕သြားၾကသည္။
"ဘယ္လုိျဖစ္ရတာလဲ ဒီလုိ ကေပးမယ့္သူရွိတာေတာင္ သူတုိ႕ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္ႏုိင္ေနၿပီေနာ္ ငါတုိ႕ဟာ ငါတုိ႕ ဇာတ္စင္ျပင္ရတယ္ ဆင္ရတယ္...။ ခုလည္း ပရိသတ္မရွိဘူးတဲ့..။ ဦးေထာ္တုိ႕ဘာလုပ္ေနတာလဲ..။ ေဇာ္ႀကီး ဦးေထာ္စီသြား ေမးၾကည့္လုိက္"
"ဦးေထာ္က ျပန္မွ မေရာက္ေသးတာ"
"ဟင္ "
"ဘယ္သြားလို႕လဲ"
"မနက္ကတည္းက ထြက္သြားတာ ဘယ္သြားမွန္းမသိဘူး"
"ေတာက္"
ကုိေသာ္ဇင္ထံမွ ေတာက္ေခါက္သံ ျပင္းျပင္းကုိၾကားလုိက္ရသည္။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ကုိေသာ္ဇင္ စကားတစ္ခြန္းေျပာသည္။
"ကျဖစ္ေအာင္ က မယ္ကြာ ကဲ ဆက္ျပင္ၾကေဟ့ ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္မွမရွိလဲ ရေအာင္ ကမယ္..။ ဒီပြဲက သူတုိ႕ပြဲ ငါတုိ႕နဲ႕ မဆုိင္ဘူး။ ေအး ဒါေပမယ့္ ငါတုိ႕ ရေအာင္ ကေပးမယ္...။ ကဲ ဘယ္လုိလဲ မင္းတုိ႕ ကၾကမွာလား"
"ကမယ္ ရေအာင္ ကမယ္... ငါတုိ႕က ငါတုိ႕ ဘာသာေရးပြဲမဟုတ္ေပမယ့္ ရေအာင္ကုိ ကျပလုိက္မယ္ .."
သူသည္ပင္ ကုိေသာ္ဇင္တုိ႕ကုိၾကည့္ရင္ အားတက္လာရသည္။ ညက ၉နာရီေက်ာ္လာၿပီ...။ ကုိေသာ္ဇင္က ဦးေဆာင္ၿပီး ဇာတ္စင္ရွိရာဆီသုိ႕ ဦးေဆာင္လုိက္သည္...။ စင္ေပၚတြင္ သီခ်င္းဆုိေနေသာ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ သီခ်င္းဆုိလွ်က္ရွိသည္။ ေအာက္မွာေတာ့ ပရိတ္သတ္က က်ိဳးတုိ႕က်ဲတဲ...။ အားရစရာမရွိလွ..။ သုိ႕ေသာ္ အစီအစဥ္ကုိ ေၾကျငာခုိင္းလုိက္သည္။ ကျပမည့္ ဇာတ္က ေမွာ္ရုံေတာက အျပန္။
ဇာတ္စကျပေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြရဲ႕ လက္ခုပ္သံကုိ စတင္ၾကားရသည္။ တစ္ခါမွ မတင္ဆက္ဖူးေသာ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္မို႕ အေဆာင္အတြင္းရွိ ၀န္ထမ္းမ်ား တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကသည္။ ခုမွပင္ ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕တုိ႕ျပံဳးႏုိင္ေတာ့သည္။ ပရိသတ္ကလည္း တ၀ါး၀ါးႏွင့္ ၀ါးလုံးကြဲရယ္ေမာၿပီး လက္ခုပ္သံေတြ ေျဖာင္းေျဖာင္း အားေပးၾကသည္။ ၀န္ထမ္းမ်ား အကုန္နီးပါးလာေရာက္အားေပးၾကသည္ကုိၾကည့္ရင္း  သူလည္း ေပ်ာ္ေနမိသည္။ျပဇာတ္ကၿပီးေတာ့ ဦးအန္ေထာ္နီက စကားတစ္ခြန္းဆုိသည္...။
"၂၄ရက္ည ကရင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္မွာလည္း ေဖ်ာ္ေျဖေပးၾကပါ"ဟု..။
ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္အဖြဲ႕၏ေအာင္ျမင္မႈက ကရင္ေခ်ာင္ဆုိဒ္တြင္ပါ သရဖူေဆာင္းႏုိင္ခဲ့သည္။ လူႀကီးမ်ား၊ မန္ေနဂ်ာမ်ားကလည္း ေက်နပ္အားရသည္။ ထုိတြင္ ဦးအန္ေထာ္နီက တစ္စခန္းထလာျပန္သည္။ ႏွစ္သစ္ကူး New Yearညတြင္လည္း ေဖ်ာ္ေျဖေပးရန္ စကားစလာသည္။ သုိ႕ေသာ္ ဒီဇာတ္ကုိမဟုတ္ပဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းေပးရန္ျဖစ္သည္။ ကုိေဇာ္သန္႕ သူ႕ေခါင္းထဲတြင္ရွိေနေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ျပက္လုံးထုတ္ရန္ စဥ္းစားသည္။ ကုိေသာ္ဇင္ကလည္း ေထာက္ခံသည္။ ျပက္လုံးမ်ားက ဒီေပ်ာ္ပြဲရႊ႔င္ပြဲတြင္ က်င္းပသြားေသာ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ျပက္လုံးျဖစ္သည္။ ဇာတ္ကုိ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရး..။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္တုိက္ၿပီး ျပင္ဆင္ၾကရသည္။ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ သမာသမတ္မက်မႈမ်ားကုိ ျပက္လုံးအျဖစ္ ဟာသေပးလုိရင္းျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ ထုိျပက္လုံးမ်ားေၾကာင့္ဟုဆုိလာသည္။
ကုိေဇာ္သန္႕က ေဒါသထြက္ေနသည္။ ျပဇာတ္က မကရေသး။ ၃၁ရက္ေန႕ညက အသက္၀င္ေနၿပီ.ဆုေပးပြဲကုိပါ တစ္ၿပိဳင္နက္က်င္းပမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုမၸဏီဆုိဒ္ခြဲမ်ားမွ ၀န္ထမ္းမ်ားကလည္း စုေ၀းေရာက္ရွိေနၿပီ။ ျပဇာတ္က မာရသြန္မေျပးခင္ ၀င္ကရမည္။ သူလည္း ခက္ထန္ေနေသာ ျပဇာတ္အဖြဲ႕သားမ်ားၾကား၀င္ေရာကာ ျဖစ္သမွ်ကုိ ေမးျမန္းရေတာ့သည္။
"ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ကုိေသာ္"
"ဒီမွာေလ ေမာင္လြင္ရဲ႕ ျပဇာတ္ကျပဖုိ႕ကုိ ဒီည မွာ အားကစားနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ျပက္လုံးမ်ိဳး ထည့္ထားရင္ ျဖဳတ္ေပးရမယ္တဲ့ မျဖဳတ္ရင္ ေလးဂြနဲ႕ပစ္မယ္ဆုိပဲ ဒါ ငါတုိ႕ကုိ သက္သက္ ေစာ္ကားတာပဲ....ေဇာ္ႀကီးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေဒါသထြက္ေနတယ္"
သူပင္လွ်င္ စိတ္တုိမိပါသည္။ ဘာဆုိင္သနည္း။ အားကစားႏွင့္ပတ္သတ္ေတာ့ေရာ မည့္သည့္ ျပက္လုံးေျပာမည္မွန္းကုိ မသိပဲ ရမ္းမွန္း ေစာ္ကားလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိေသာ္ဇင္က မကေတာ့ဖုိ႕ ေျပာေနၿပီ။ ကုိေဇာ္သန္႕က ထုိအခန္းကုိ ျပက္လုံးမ်ားကုိ မျဖဳတ္ပဲ ဆက္ကမည္ဟု ေျပာသည္။ အေျခအတင္ေျပာေနခ်ိန္တြင္ ဦးအန္ေထာ္နီေရာက္လာသည္။
"ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ"
ကုိေဇာ္သန္႕က အျဖစ္သနစ္အေၾကာင္းစုံကုိေျပာျပသည္။ ဦးအန္ေထာ္နီ ဘာမွမေျပာ။ ကုိေသာ္ဇင္က
"ဦး စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ ဒီျပဇာတ္ကျပဖို႕ဆုိတာ ဦးတုိ႕ပဲ ေလာေဆာ္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီး ျပဇာတ္ထဲမွာ ျပက္တဲ့စကားလုံးမ်ားဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးထိခုိက္ေစာ္ကားလုိမႈမပါပဲ အေပ်ာ္သက္သက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးလုိရင္းသက္သက္ ျပက္ရုံပါ။ ခု က်ေနာ္တုိ႕အဖြဲ႕ျပင္ဆင္ေနခါမွ အားကစားနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ျပက္လုံးမ်ိဳး အခန္းမ်ိဳးကုိ မကပါနဲ႕ ျဖဳတ္ပစ္ပါ ကရင္ ေလးဂြနဲ႕ပစ္မယ္ဆုိတာ တုိက္ရုိက္ႀကီးေစာ္ကားလုိက္တာပဲ..။ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ မကေတာ့ဖုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီ"
"ဟာ ကုိေသာ္ကလည္း ဘယ္ျဖစ္မလဲ က..မယ္ ဘာလုိ႕ အရွဳံးေပးရမွာလည္း ဆက္ကမယ္ ဒီအခန္းကုိ ျဖဳတ္လည္းမျဖဳတ္ႏုိင္ဘူး....ရေအာင္ကုိကမယ္လုိ႕ အစီအစဥ္ေၾကျငာသူကုိ ေၾကျငာခုိင္းလုိက္ေတာ့"
ကုိေဇာ္သန္႕က ထုိသုိ႕၀င္ေျပာေတာ့ အားလုံးက ကမယ္ မကဘူးဆုိတာကုိ အေျခအတင္ ေျပာဆုိေနၾကၿပီ...။ အားလုံးက ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီ။ မိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းၿပီးကုန္ၿပီ...။
"ဒီျပဇာတ္ကုိ ရေအာင္ကမယ္ ကုိေသာ္ ဦးကုိလည္း အားေတာ့နာပါတယ္ ဒီျပဇာတ္ကဖုိ႕ ဦးကေလာေဆာ္ခဲ့တယ္ က်ေနာ္တုိ႕ ႀကိဳးစားေတြးတယ္ ေရးတယ္..။ တစ္ေယာက္မွ တစ္ခါမွ ကျပၾကဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အားလုံးပင္ပန္းတယ္..။ ေနာက္ဘာတစ္ခုမွ ဦးတုိ႕ စီစဥ္ေပးတာမရွိတဲ့အထဲက ျဖစ္ေအာင္ကခဲ့တာလည္း ဦးအသိပဲ..။ ၀တ္စုံေတြ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ငွားရတယ္။ ဆံပင္အတု ၀ယ္ရတယ္...။ပန္းေတြ၊ မိတ္ကပ္ေတြ ရေအာင္ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဇာတ္စင္ကအစ......က်ေနာ္တုိ႕ ကုိေသာ္တုိ႕ ကုိေမာင္လြင္တုိ႕ ဆင္ခဲ့ရ ေျပးရလႊားရလာခဲ့ရတာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းသလဲ ဦးလည္း သိေလာက္ပါတယ္ ဆုိေတာ့ဗ်ာ ဒီည ရေအာင္ကမယ္... ကုိေသာ္ကေရာ ဘယ္လုိ ဆႏၵရွိလဲ....?"
ကုိေသာ္ဇင္ ဘာမွမေျပာ။ အားလုံးက တိတ္ဆိတ္ေနၾကသည္။ ေအးစက္ေသာ ဒီဇင္ဘာညသည္ သူတုိ႕အဖြဲ႕ကုိ ပူေႏြးေလာင္ၿမိဳက္ေနေစသည္။
" ကမယ္ဗ်ာ ရေအာင္ကုိကမယ္ ဒီအခန္းကုိလည္း မျဖဳတ္ဘူး ပစ္ရဲတဲ့ေကာင္ရွိရင္ ပစ္ ....ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာ ေနာက္ေန႕မွရွင္းမယ.္ အားလုံး ဆက္ျပင္ေဟ့ မိတ္ကပ္ေတြ ျပန္ျပင္ၾက...လုပ္လုပ္ ဦး က်ေနာ္ေတာ့ရေအာင္ ကေတာ့မယ္..."
"ကပါ လုပ္ ဦးလည္း အားေပးတယ္..ဒီလုိလာေျပာတာဘယ္သူလဲ...ဒီပြဲကုိ ဦး ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွမရွိပဲ လုပ္လာတာ ႏွစ္ခ်ီေနၿပီ..လုပ္ကြာျပင္"
ထုိအခ်ိန္တြင္ မန္ေနဂ်ာႏွင့္လူႀကီးမ်ားလည္းေရာက္လာၾကသည္။ ဘာျဖစ္တာလဲဟု ေမးသျဖင့္ ျဖစ္သမွ်ကုိေျပာျပၾကသည္။ လူႀကီးမ်ားကပင္
"ကကြာ ဘယ္ေကာင္ေျပာတာလဲ... ဒီလုိ လုပ္ျပတဲ့လူရွိတာ အားမေပးပဲ ဖ်က္လုိဖ်က္စီးလုပ္တာ ကျဖစ္ေအာင္က ..."
ထုိေန႕က ကျပျဖစ္ေအာင္ ကလုိက္ၾကသည္။ အားေပးမႈ ပရိတ္သတ္က ေလွ်ာ့မသြား...။ ေလးဂြပစ္သံလည္းမၾကား..။ နဂုိမူလ ျပက္လုံးမ်ားထက္ထိေရာက္ေစာ ျပက္လုံးမ်ားကုိ ထည့္ျပက္ၾကသည္။ လက္ခုပ္သံမ်ား တေျဖာင္းေျဖာင္း...။ ညက ေအးစက္လုိ႕....။ကုိေသာ္ဇင္ႏွင့္ ကုိေဇာ္သန္႕တုိ႕အဖြဲ႕သားမ်ားကေတာ့ ရင္တြင္းတစ္ခုလုံး ဆူပြက္စြာႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကသည္။  ေဖ်ာ္ေျဖပြဲၿပီးသြားေသာအခါ ရင္တြင္းတြင္ရွိေနၾကေသာ က်ိတ္မႏုိင္ခဲမရျဖစ္ေနေသာ ေ၀ဒနာမ်ားကုိ သည္းခံျခင္းဟူေသာ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းမ်ိဳးႏွင့္ အစားထုိးၾကလွ်က္ ေမ့ေပ်ာက္လုိက္ေတာ့ရန္ ကုိေသာ္ဇင္ အပါအ၀င္...အဖြဲ႕သားအားလုံးက  နွလုံးသြင္းထားၿပီးႏွင့္ေနၾကေပၿပီ...။

ေသာ္ဇင္(လြိဳင္ေကာ္)
8Th-Jan-2012
မွတ္ခ်က္။      ။ ၿပီးခဲ့ေသာ ခရစၥမတ္ေပ်ာ္ပြဲရႊ႔င္ပြဲတြင္ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရသည္မ်ားကုိ အမွတ္တရ ေရးဖြဲ႕ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဖြဲ႕သားအားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္လွ်က္.။



ခြေလှမ်းတွေအဲဒီမှာ ရပ်ပါ

စိုးထိတ်စရာလား။ ဟိုဝေးဝေးက အတိတ်မှာထားခဲ့သူကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တာနဲ့ နှင်းခဲတွေလို အေးစက်သွားတဲ့ဖူး အဖြစ်က ရယ်တော့ ရယ်ချင်စရာ အကောင်းသား။...